کد مطلب:231638 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216

در مقاطعه با اجیر
7- سلیمان جعفری گوید: در خدمت حضرت رضا (ع) بودم، هنگامی كه خواستم از وی جدا شوم و به منزل خود بروم فرمود: امشب نزد ما بیا و در همانجا بخواب، من در خدمت آن حضرت روان شدم، حضرت با معتسب وارد منزل شد و دید غلامانش در محل چهارپایان مشغول گل كاری می باشند، و در میان آنها یك مرد سیاه هم هست.

فرمود: این مرد در این جا چكار می كند، گفتند: وی با ما كار می كند و ما چیزی به او می دهیم.

حضرت رضا (ع) فرمود: به اندازه كارش به او طعام بدهید، گفتند: ما هر چه به او بدهیم راضی است.



[ صفحه 700]



امام علیه السلام از این گفته بسیار ناراحت شد و با تازیانه بر سر آنها زد، سلیمان گفت: قربانت گردم شما از این موضوع ناراحت نشوید.

فرمود: من این ها را مكرر نهی كرده ام كه با كارگر به طور مقاطعه معامله كنند، و اجرت او را معین نمایند و سپس به كار بگمارند، تا وی با اجرت و مزد معلومی كار كند.

ای سلیمان اگر كارگری بدون مقاطعه برای شما كار كند، و تو سه برابر كاركرد او مزد بدهی، باز وی گمان می كند كه تو حق او را اداء نكرده و مزد او را كامل نپرداخته ای، و لیكن اگر با وی قرارداد بگزاری و مزدش را تعیین كنی، و پس از كار مزدش را به طور كامل بدهی او سپاسگزاری خواهد كرد، و اگر اندكی هم زیادتر از مزدش به او بدهی می داند كه به او احسان و لطف و محبت كرده ای.